Wyobraźnia to potężna rzecz. Może zaprowadzić cię na wielkie szczyty lub sprowadzić w dół spirali. Wiem. Zrobiła mi jedno i drugie. Trzydzieści lat temu zdiagnozowano u mnie keratoconus (KC) w obu oczach. Wtedy nie byłam pewna, o co chodzi, a moja wyobraźnia zaczęła snuć najróżniejsze scenariusze. Czy będę całkowicie ślepy? Czy będę mógł kontynuować pracę? Czy nadal będę mógł prowadzić samochód? Czy byłem wtedy przerażony? Tak!
Wyobraźnia i KC
Przez lata przeszedłem przez wiele wzlotów i upadków, z którymi borykają się osoby z KC - niewygodne soczewki, zmiany w widzeniu, otarcia rogówki, system piggyback i przesuwanie granic czasu noszenia soczewek. KC w moim lewym oku pogorszyła się i jedyną opcją był przeszczep rogówki. Na początku lat 80-tych, mój chirurg przeprowadził przeszczep słuchając utworów z albumu Michaela Jacksona, Thriller. Przeszczep dał mi wizję, której potrzebowałem, aby utrzymać się w pracy. Podróżowałem w interesach, spędzałem godziny przed komputerem, należałem do ligi kręglarskiej, chodziłem po lodowcu, wspinałem się na ułamek Wielkiego Muru, pozbywałem się zahamowań na zajęciach aktorskich, odbierałem telefony na infolinię kryzysową, robiłem "artystyczne" nieostre zdjęcia i patrzyłem w niewinne, doskonałe oczy moich wnuków.
Nie wszystko było różowe. Przez te lata były wzloty i upadki, ponieważ moje drugie oko z KC ciągle schodziło w dół, zanim się ustabilizowało. Nadal napotykałam wszystkie te trudności, z którymi borykają się użytkownicy soczewek kontaktowych KC, gdy soczewki są kluczowe dla funkcjonowania. Ale nigdy nie pozwoliłam KC zawładnąć moim życiem. Czasami, gdy próbowałam czegoś nowego, musiałam przyznać, że problemy z widzeniem zmniejszają przyjemność, a ja oznaczałam to jako "nie dla mnie" i przechodziłam do czegoś innego.
Teraz jestem na emeryturze i mam sześćdziesiąt dziewięć lat. Teraz moja rogówka po przeszczepie ma włókniste zapalenie rogówki i chroniczne suche oko, więc noszenie soczewek RGP odpada. Jestem przy 20/200 w tamtym oku, ale jeszcze jestem wdzięczny dla dobrych lat wizji. Moje drugie oko waha się między 20/50-60 z soczewką RGP, ale komfortowy czas noszenia spadł do 3-4 godzin. Stare obawy powróciły. Mieszkam sam. Czy jazda moim wózkiem golfowym to już przeszłość? Co mam zrobić? "Zbadaj swoje opcje", nakazał mój wewnętrzny głos. Tak więc, najpierw zajęłam się najgorszym scenariuszem - co jeśli nie mogę nosić żadnego rodzaju soczewek, nawet scleralnych? Zbadałem narzędzia i usługi dostępne dla osób z różnego rodzaju problemami ze wzrokiem. Odwiedziłem Southeastern Guide Dog Campus w Palmetto, FL w USA i dowiedziałem się wszystkiego o psach przewodnikach Seeing Eye. Są niesamowite! Mój lekarz rozpoczął rozmowy na temat soczewek twardówkowych, ale to zostało odłożone na później.
Dlaczego? Byłem w trakcie realizacji ogromnego projektu. Moja wyobraźnia zabierała mnie na wielkie wyżyny w tym projekcie. Byłem na krytycznym etapie pisania powieści. Wymagało to mojej pełnej uwagi. Sesje dopasowywania i czas regulacji soczewek wykoleiłyby mój impet lub nawet zmusiłyby mnie do objazdu z mojej trasy do celu, jakim jest skatalogowanie mojej powieści w Books in Print. Nie potrzebowałem wysokiej funkcjonalnej wizji, aby wyobrazić sobie sceny i postacie. Co zrobiłem potrzebować być miękki kontakt działać jako bandaż łagodzić ból filamentowy keratitis w mój lewym oku. Miękka soczewka zadziałała! Opublikowałem Jurora 1389 - Dorsie Raines Renninger! Czy wyzwania związane z widzeniem utrudniały mi życie? Tak, czasami. Ale, pchnąłem dalej i pracowałem z czym wizja miałem. Dostosowałam się - zwiększyłam rozmiar czcionki w MS Word o wiele więcej niż 200%. Ustawiłem budzik, aby sygnalizował zatrzymanie po dwóch godzinach spędzonych na ekranie. Usunąłem moje soczewki RGP i robiłem kojące oczy przerwy. Używałem różnych kolorów papieru do moich badań, aby łatwo było znaleźć notatki. Łzy Thera® Tears były moim stałym kumplem. I poprosiłem o pomoc! Utworzyłem zespół projektowy 1389 z dobrym wzrokiem. Czytali. Podkreślali błędy do poprawienia. Jestem w 100% pewien, że każdy czytelnik Jurora 1389 nigdy nie domyśliłby się, że autor miał problemy ze wzrokiem. Dlaczego? To nie ma dla nich żadnego znaczenia. Interesuje ich tylko to, co stworzyła moja wyobraźnia - dobra historia, dobra lektura.
Moje przesłanie do wszystkich KC jest następujące - KC jest stanem zmieniającym życie, nie stanem zagrażającym życiu. Nie pozwólcie aby keratokonus zagrażał waszemu życiu lub temu jak je przeżywacie. Uczyńcie te dwa słowa swoją mantrą - Akceptuj i przystosuj się. Pogódź się z tym, jaki masz lub będziesz mieć wzrok. Zaakceptuj to. Ruszaj dalej. Zmierzaj w kierunku bycia najlepszym, jakim możesz być, pomimo tego, jak nieostry jest dla ciebie świat. Życie nie jest idealnie skoncentrowane dla nikogo! Dostosuj się - szukaj narzędzi i wymyślaj sposoby na zmianę tego, jak robisz rzeczy. Odkryj "co działa" dla Ciebie. Naucz się prosić o pomoc. I pamiętaj, że wyobraźnia jest potężna. Ma ostrą, wyraźną wizję. Jest zawsze obecna. Użyj jej, aby zwizualizować cokolwiek chcesz lub jakie życie chcesz prowadzić.
1/22/15
Gerry Trickle
Autorka, pisarka treści internetowych i wierszy do kartek okolicznościowych
Obecnie pracuje nad swoją kolejną powieścią - dowiedz się więcej na stronie: www.gttrickle.com
